Έλαβα χθες μια πρόσκληση από τη Magica και την ευχαριστώ. Στην πραγματικότητα, δεν τη θεωρώ πρόσκληση για παιχνίδι. Δεν είναι παιχνίδι, αλλά ούτε αντίσταση θα την ονόμαζα, είναι βαριά έννοια. Ας πούμε ότι θεωρώ την πρόσκληση της Magica σαν πρόσκληση για μια αισθητική παρέμβαση, μια αντίδραση στο δυσώδες των ημερών.
Την αρχική ιδέα την είχε η Εαρινή Συμφωνία που λέει ότι "η ομορφιά είναι η μόνη που μπορεί να νικήσει την ασχήμια". Έτσι είναι. Κι αν η ποίηση είναι "ο τοίχος για να κρύψουμε το πρόσωπό μας" μπορεί να γίνει και ο τοίχος που μπορούμε να ακουμπήσουμε..
Η επιλογή είναι αυθόρμητη, κάποτε, παλιά, έδωσε χρώμα στα όνειρά μου και μου φέρνει ακόμα μια γεύση αθωότητας.
Παράθυρα προς την πέμπτη εποχή
Ι
Ξέρεις την κόμη που έγραψε τον άνεμο; Tις ματιές που παραλληλίσανε το χρόνο; Τη σιωπή που ένοιωσε τον εαυτό της;
Αλλά είσαι εσύ μια νυχτερινή επινόηση που αρέσκεται στις βροχερές εκμυστηριεύσεις. Που αρέσκεται σστο τριίστιο ξάνοιγμα του πόντου. Είσαι μια περίπτωση ακατόρθωτη πού όταν ναυαγήσει βασιλεύει. Μια φανταχτερή καταστοφή είσαι..
Α! Θέλω να' ρθουν τα στοιχεία που ξέρουν ν΄αρπάζουν. Η μέση των συλλογισμών μου θα ευφράνει την καμπύλη τους διάθεση. Όταν ανέβουν μεγαλώνoντας τα δαχτυλίδια ο ξαφνικός ουρανός θα πάρει το χρώμα της προτελευταίας μου αμαρτίας
Ενώ η τελευταία θα γοητεύεται ακόμη από τα μοναχικά τούτα λόγια!
ΙV
Στ'αμπέλια που δεν έχουνε ηλικία κρύφτηκαν οι καλοκαιρινές μου εγκαταλέιψεις. Ένας κυματισμός ονείρου τραβήχτηκε τ'άφησε κει δε ρώτησε. Στα δίχτυα τους το βόμβο στριφογύρισαν σμήνη μέλισσες. Τα στόματα μοιάσανε στα χρώματα φύγαν μεσ' από τ'άνθη. Τα νερά πολύ πρωινά σταμάτησαν τη μιλιά τους νυχτερινή και άθικτη.
Είναι για να μην ξέρεις πια τίποτα.
Κι όμως πίσω από τ'αγνοημένο αυτό βουναλάκι υπάρχει ένα συναίσθημα. Δεν έχει δάκρυα ούτε συνείδηση.
Δε φεύγει δεν επιστρέφει.
Από τους "Προσανατολισμούς" του Οδ. Ελύτη, Εκδ. Ίκαρος, 1940
Η ιδέα να γεμίσουν τα blogs από ποίηση τούτες τις μέρες, μου φάνεται γοητευτική. Προσκαλώ με τη σειρά μου την ξανθιά, τη μινωίτισσα, τη Nατασ-Ακη, την carissima, τη heart.
Την αρχική ιδέα την είχε η Εαρινή Συμφωνία που λέει ότι "η ομορφιά είναι η μόνη που μπορεί να νικήσει την ασχήμια". Έτσι είναι. Κι αν η ποίηση είναι "ο τοίχος για να κρύψουμε το πρόσωπό μας" μπορεί να γίνει και ο τοίχος που μπορούμε να ακουμπήσουμε..
Η επιλογή είναι αυθόρμητη, κάποτε, παλιά, έδωσε χρώμα στα όνειρά μου και μου φέρνει ακόμα μια γεύση αθωότητας.
Ξέρεις την κόμη που έγραψε τον άνεμο; Tις ματιές που παραλληλίσανε το χρόνο; Τη σιωπή που ένοιωσε τον εαυτό της;
Αλλά είσαι εσύ μια νυχτερινή επινόηση που αρέσκεται στις βροχερές εκμυστηριεύσεις. Που αρέσκεται σστο τριίστιο ξάνοιγμα του πόντου. Είσαι μια περίπτωση ακατόρθωτη πού όταν ναυαγήσει βασιλεύει. Μια φανταχτερή καταστοφή είσαι..
Α! Θέλω να' ρθουν τα στοιχεία που ξέρουν ν΄αρπάζουν. Η μέση των συλλογισμών μου θα ευφράνει την καμπύλη τους διάθεση. Όταν ανέβουν μεγαλώνoντας τα δαχτυλίδια ο ξαφνικός ουρανός θα πάρει το χρώμα της προτελευταίας μου αμαρτίας
Ενώ η τελευταία θα γοητεύεται ακόμη από τα μοναχικά τούτα λόγια!
Στ'αμπέλια που δεν έχουνε ηλικία κρύφτηκαν οι καλοκαιρινές μου εγκαταλέιψεις. Ένας κυματισμός ονείρου τραβήχτηκε τ'άφησε κει δε ρώτησε. Στα δίχτυα τους το βόμβο στριφογύρισαν σμήνη μέλισσες. Τα στόματα μοιάσανε στα χρώματα φύγαν μεσ' από τ'άνθη. Τα νερά πολύ πρωινά σταμάτησαν τη μιλιά τους νυχτερινή και άθικτη.
Είναι για να μην ξέρεις πια τίποτα.
Κι όμως πίσω από τ'αγνοημένο αυτό βουναλάκι υπάρχει ένα συναίσθημα. Δεν έχει δάκρυα ούτε συνείδηση.
Δε φεύγει δεν επιστρέφει.
Από τους "Προσανατολισμούς" του Οδ. Ελύτη, Εκδ. Ίκαρος, 1940
Η ιδέα να γεμίσουν τα blogs από ποίηση τούτες τις μέρες, μου φάνεται γοητευτική. Προσκαλώ με τη σειρά μου την ξανθιά, τη μινωίτισσα, τη Nατασ-Ακη, την carissima, τη heart.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήαπο που ν' αρχίσω ?... από τις φώτο που κάθε μέρα μπαίνω στο μπλογκ και κρυφοκοιτάζω μην και δω λίγη αγαπημένη Σύρο και ανοίξει η καρδιά μου από τηναγαιοπελαγίτικη ομορφιά? ή στην ποιήση ? ή μήπως καλύτερα στο ..."κι όμως πίσω από τ αγνοημένο αυτό βουναλάκι υπάρχει ένα συναίσθημα. Δεν έχει δάκρυα ουτε συνείδηση. Δεν φαύγει δεν επιστρέφει"...
μερσί για την πρόκληση στην αντίσταση
και πάλι καλημέρα :))
Μ' αρέσει πολύ αυτό, που όπου και να μπω διαβάζω ποιήματα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ τα αγαπώ έτσι κι αλλιώς, και έχω ήδη βάλει - μα θα το κάνω και για σένα, έχω στο νου μου κάτι που αγαπώ..
:)))
Οι φωτογραφίες από τη Σύρο, πανέμορφες - ζηλεύω... έχω χρόνια να πάω
:)
Και, ακόμα κι αν η μορφιά δεν μπορέσει να σώσει τον κόσμο, μπορεί σίγουρα να τον κάνει πιο υποφερτό, πιο "να τον αντέξω"...
Ανάσα - ευχαριστώ πολύ !
Καλημέρς
:)
Ax πάρα πολύ ωραία!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣημερα θα γραψω γι αυτο ,αύριο θα γράψω για το που θα το πάτε!!
καλημέρα, χαίρομαι που δέχεστε την πρόσκληση.
ΑπάντησηΔιαγραφήκόρη μινωίτισσα ωραία η Σύρος, μη μου πείτε! Απορω για δε με κάνανε ακόμη επίτιμη δημότισσα :)
Nατάσσα δυο φορές ευχαριστώ που θα βάλετε κάτι που αγαπάτε. Ναι, έχετε δίκιο, πιο υποφερτό...
κόρη ξανθιά μερσι που παρατείνετε την αγωνία μας για μια μέρα en plus!
Κι εγώ στο βουναλάκι στάθηκα να ξαποστάσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφες φωτογραφίες! Ό,τι έπρεπε ήταν, μου θύμισαν ένα όμορφο ταξίδι, το πρώτο καλοκαίρι του έγγαμου βίου.
Και το ποίημα θαυμάσιο και οι φωτογραφίες... άλλο πράγμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!
Επικροτώ την κίνησή σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς κλείσουμε τις τηλεοράσεις (πολλύ υποτιμούν τη νοημοσύνη μας) έχουμε καλύτερες δουλειές να κάνουμε!
Ας διαβάσουμε! και ποίηση μάλιστα...
Ενεργόντας ο καθένας μας ατομικά (καθώς η έννοια της ομαδικότητας δεν υπάρχει στις μέρες μας) και αγνοώντας αυτή τη βρωμιά σίγουρα θα το πάρουν χαμπάρι κάποια στιγμή!
Φιλιά σε όλες & σε όλους!
Juanita ας πάμε παρέα εκεί στο βουναλάκι..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπο τό πρώτο καλοκαίρι? κάντε μια σταση λοιπόν στη Σύρο πριν το αγαπημένο σας νησί!
Εαρινή Συμφωνία χάρηκα που σας γνωρισα με τέτοιο ποιητικό τρόπο!
Isida με το ζόρι κρατήθηκα, ήθελα να σας προσκαλέσω να εγκαινιάσετε το blog σας με αυτό τον τρόπο, αλλά τι τα θέτε, είπα να φανώ διακριτική..Τελικά το μετάνοιωσα!
χαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ χρόνος μου είναι πολλύ λίγος!!!!
Και αν αρχίσω να γράφω ......άφήστε!
δεν θα σταματάω!
Επιφυλάσσομαι για το μέλλον!
εγω παντως εμνευστηκα carissima!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι Συρο ειδα, κι Ελυτη διαβασα, κι αφου ειχατε και την προθεση να με καλεσετε σε αυτο το παιχνιδάκι- προκληση-αισθητικη παρέμβαση, δεν κοβω τη φορα!
εγραψα κι εγω ενα ποιηματακι που μου αρεσει πολυ!
νιαου!
Πολλά από ποίηση δεν γνωρίζω, αλλά σου γράφω ένα απόσπασμα από τον πολυαγαπημένο μου Καρυωτάκη.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Κάνε τον πόνο σου άρπα.
Και γίνε σαν αηδόνι,
και γίνε σα λουλούδι.
Πικροί όταν έρθουν χρόνοι,
κάνε τον πόνο σου άρπα
και πε τονε τραγούδι.
Κάνε τον πόνο σου άρπα.
Και δρόσισε τα χείλη
στα χείλη της πληγής σου.
Ένα πρωί, ένα δείλι,
κάνε τον πόνο σου άρπα
και γέλασε και σβήσου."
carissima το διάβασα το ποίημα και μου έφτιαξε τη μέρα, ευχαριστω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλευθερία με συγκινείς.
Το να βρίσκεις ποίημα στα σχόλιά σου, είναι το καλύτερο ελιξίριο!
Αυτό και η Σαντορίνη! Σ'ευχαριστώ.
μυρωδιά Έλλάδας έχει κι αυτό το ποστ, μέχρι εδώ έφτασε, στα ανεμοδαρμένα ύψη, όπου σήμερα "η κόμη μου γράφει τον άνεμο" :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για την πρόσκληση, την αποδέχομαι με χαρά, μπας και γλυκάνει την πίκρα του τελευταίου μου μαύρου ποστ:( εσείς πάντως με γλυκάνατε:)
Koντέψατε να ξαναπάτε στη Σύρο μέχρι να τις ανεβάσετε μανδάμ. Μαύρισε ο μάτης μας! Διαβάζετε και ποίηση ε; Χμμμμ... σμακ!
ΑπάντησηΔιαγραφήη ομορφια σκοτωνει την ασχημια. Η ομορφια ομως πληγωνει αυτους που τη βλεπουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαριλένα για σενα αυτο ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα θυμάσαι πως κάθε άνθρωπός που συναντάς κάτι φοβάται, κάτι αγαπά και κάτι έχει χάσει.
Καλή μου μάγισσα αυτό το "λίγτινγκ"
ΑπάντησηΔιαγραφήψυχής ήταν ένα ευχάριστο διάλειμμα από την αγωνία της ομορφιάς.
Οι φωτογραφίες με ταξίδεψαν.
Να είσαι καλά...
heart δεν είστε μόνη σας, η κόμη μου σας συμπαραστέκεται τις τελευταίες μέρες :) Αναμένω.
ΑπάντησηΔιαγραφήdeli άστα, 3 φορές αποπειράθηκα και τα παρατουσα, οι φωτό φορτώνονταν πολύ αργά :(
Τελικά συνδύασα το φόρτωμα με οικιακές ασχολίες, ένα δυωράκι μεσ' στο νερό!
μαριλένα ναι, ενδέχεται να πληγώσει. Η ασχήμια όμως σκοτώνει, κάνει τη ζωή απλή επιβίωση..
ΤISH καλημέρα
angel χαίρομαι πολύ κάθε φορά που σε συναντώ :)
σημερα, μαγισσουλα μου, ειναι η "ασχημοτερη" μερα της ζωης μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήbabe, γιατί το λες αυτό?
ΑπάντησηΔιαγραφήέχει σχέσει με τα μαθήματα? είτε ναι είτε όχι, όλα φτιάχνονται..
Μια ατυχία δε σταματάει τη ζωή..
οχι, δεν εχει σχεση με μαθηματα. Δεν θα στενοχωριονουν για κατι τετοιο. Αλλα ειναι και απο το πολυ και πηχτο κλαμμα πονανε τα ματια μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε θέλω να είμαι αδιάκριτη. Να ξέρεις μικρή πως όταν, άμα, όποτε επιθυμείς να μοιραστείς κάτι, το e-mail μου είναι στο προφίλ μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ.
θα σου στειλω οταν νιωσω καλυτερα. Παντως θα τη θυμαμαι αυτη τη μερα γιατι δεν εχω πονεσει ποτε τοσο πολυ. Και δεν το αντεχω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημερα κι απο μενα.Μπηκα απο την juanita για να σε δω κι εμεινα εκπληκτη.Επιτελους μια ''μαγισσουλα''με καλες γνωσεις για τα ελιξιρια.Θα ξαναρφω το βραδυ για να σε διαβασω απ την αρχη μεχρι το τελος.Εχω μεγαλη ''συγγενεια'' μ ολα αυτα που εκθετεις.Μ αρεσουν πολυ τα φυσικα υλικα και πιστευω οτι μεσα στη φυση υπαρχουν τα παντα για τον ανθρωπο.Θα σου ξαναρθω λοιπον οπως ειπα ,το βραδακι.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα! Σαν καινούργια που είμαι είπα να προσπαθήσω να γράψω και εγώ κάτι...για να καταλάβω τι ακριβώς γίνεται με τα blog! Τα συγχαρητήριά μου μάγισσα, για τις τέλεις συνταγές σου! Εχω και εγώ τρέλλα με τα βότανα και τα αιθέρια έλαια... Με την πρώτη ευκαιρία θα κάνω καμμιά συνταγή σου..
ΑπάντησηΔιαγραφή@ μαριλένα,
ΑπάντησηΔιαγραφήστη διάθεση σου..
@ faraona,
Ευχαριστώ για τα καλά λόγια, σας επισκέφθηκα και θαύμασα τα χειρο-ποιήματά σας!
@mpompoukaki,
bien venue στο χώρο των blogs :)
ευχαριστώ και εύχομαι καλές αρωματικές μαγειρικές!
Πολλες ευχαριστιες που εβαλες το ονομα μου σ αυτους που θα βολταρεις.Τα ''μαγικα σου ελιξιρια''θησαυροι.Η Συρα(ος) μες την καρδια μου απο το 74 που πρωτοπηγα.Ολα τα πελαγη της Ελλαδας ειναι διαμαντια.Καλο βραδυ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαγισσούλα, βρήκα επιτέλους κάποιο "μαγικό βοτάνι", στο περίπου... και ελληνικότατο!http://juanitalaquejica.blogspot.com/2008/01/blog-post_29.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρασα να πω μια καλημέρα...
ΑπάντησηΔιαγραφή@ faraona,
ΑπάντησηΔιαγραφήη χαρά είναι δική μου, τόσο ωραίο μπλογκ έχετε:)
@ Juanita
το είδα ντίαρεστ, το είδα:))
@ καλημέρα ξανθοτάτη!