θα πάρετε ένα περγαμόντο;

Σε πολύ ευφρόσυνη διάθεση βρίσκομαι τελευταία.
Σίγουρα αυτή οφείλεται, εκτός από το ελαφρύ ~σχεδόν ελαφρολαϊκό~ πρόγραμμα των ημερών, και στις αγαστές σχέσεις που χαρακτηρίζουν το επαγγελματικό μου περιβάλλον . Η αγαπησιάρικη αυτή ατμόσφαιρα είναι φυσικό να μου προκαλεί ανάμικτα συναισθήματα λατρείας και λατρείας για πρόσωπα και καταστάσεις.

Εσείς περγαμόντο θα πάρετε;

A propos, το περγαμόντο δεν το έφτιαξα εγώ αλλά η mamman, η οποία εσχάτως μου δήλωσε πως θέλει να κάνει καριέρα στο blogging.


Citrus bergamia, Rutaceae

Η προέλευση του περγαμόντου, της γνωστής οικογένειας των εσπεριδοειδών, δεν έχει αποσαφηνιστεί. Η Ισπανία, η Ιταλία και η Μ. Ασία (Πέργαμος) διεκδικούν την καταγωγή του και πιθανολογείται πως είναι υβρίδιο διασταύρωσης της νεραντζιάς και της λεμονιάς. Το 95% της παγκόσμιας παραγωγής πραγματοποιείται στην Ιταλία, στην περιοχή της Καλαβρίας.

Το περγαμόντο καλλιεργείται κυρίως για το αιθέριο έλαιό του το οποίο, χρησιμοποιείται πρωτίστως στην αρωματοποιία αλλά επίσης και στη φαρμακευτική και δερματολογία. Τα κύρια συστατικά του είναι το λιμονένιο και η λιναλοόλη.

Στην αρωματοθεραπεία χρησιμοποιείται για τις κατευναστικές, αντικαταθλιπτικές, επουλωτικές και αναλγητικές ιδιότητές του. Καθώς είναι βασικό συστατικό των anti-stress αρωματοθεραπευτικών μιγμάτων, χρειάζεται προσοχή στη δοσολογία: υπερβολική ποσότητα δύναται να προκαλέσει υπνηλία και απάθεια.

 Στην κοσμητολογία, εκτός από το θαυμάσιο άρωμά του, χρησιμοποιείται ως άριστο αντισηπτικό για την αντιμετώπιση της λιπαρότητας της επιδερμίδας και των μαλλιών, για την καταπολέμηση της ακμής και είναι ιδανικό αποσμητικό.

Το αιθέριο έλαιο του περγαμόντου, όπως και των υπόλοιπων εσπεριδοειδών, αυξάνει τη φωτοευαισθησία του δέρματος. Χρειάζεται προσοχή στη δοσολογία και δεν χρησιμοποιείται ποτέ κατά την έκθεση στον ήλιο καθώς μπορεί να προκαλέσει δερματικές κηλίδες. Οι έγκυοι και τα παιδιά καλό είναι να αποφέυγουν το αιθέριο και να αρκούνται στο γλυκό του κουταλιού της mamman.

Πληροφορίες:
~Guy Roulier, Les Huiles essentielles pour votre santé, Dangles.

Το άρωμα του περγαμόντου το λατρεύω, but the truth is πως δεν το χρησιμοποιώ παρά μόνο στην παρασκευή αρωμάτων. Γνωρίζετε καλά πως κάθε οργανισμός είναι μοναδικός και αντιδρά διαφορετικά στα αιθέρια. υμάστε τι είπαμε παραπάνω σχετικά με την υπνηλία και την απάθεια; Ε, λοιπόν 3 σταγόνες περγαμόντου σε μια μάσκα προσώπου, ήταν ικανές να με στείλουν. Μπορεί βέβαια να είναι ένας υγιεινός τρόπος για να την ακούσεις αλλά μερσί, δεν θα ξαναπάρω. For the reasons above, το έκανα σαπούνι. Σαπούνι περγαμόντο, θέτε;

σαπούνι με άρωμα περγαμόντο

Για το περγαμοντένιο σαπούνι χρησιμοποίησα τη συνταγή για το σαπούνι του αρχάριου, αντικαθιστώντας μια μικρή ποσότητα του φοινικέλαιου με βούτυρο καριτέ και βούτυρο κακάο, με τις παρακάτω αναλογίες:

~31% λάδι καρύδας

~42% ελαιόλαδο

~20% φοινικέλαιο

~5% βούτυρο καριτέ

~2% βούτυρο κακάο

• Το έφτιαξα με συνολικά 500 γραμ. έλαια, ακολουθώντας τις οδηγίες step-by-step. Την ποσότητα του ΝaOH τη βρήκα εδώ και προτίμησα υπερλίπανση 10%.

• Για το έντονο κίτρινο χρώμα χρησιμοποίησα παγωμένο χυμό καρότου αντί για νερό.

• Για το άρωμα χρησιμοποίησα 15ml αιθέριο περγαμόντο.

Βουαλά το..

Πριν προωθήσω τα ταλέντα της mamman, λίγη γκρίνια, επιτρέψατέ μου: Αν και όπως είπαμε το 95% της παγκόσμιας παραγωγής το κατέχει η Ιταλία, για το γλυκό του κουταλιού δε χρησιμοποίησα περγαμόντα...καλαβρέζικα, αλλά Λακωνίας. Δεν πρόκειται να γκρινιάξω για την τιμή, αυτό είναι η απόρροια της όλο και μειούμενης ελληνικής παραγωγής. Με τα χρόνια η διαδικασία του να βρεις κάποια φρούτα όπως το περγαμόντο, τα βύσσινα, τα φιρίκια, τα μανταρίνια τα χιώτικα μοιάζει με το κυνήγι του θησαυρού. Θα μου πείτε τώρα, τι τα θέτε τα περγαμόντα madame, είδος πρώτης ανάγκης είναι; Ναι, μπορούν να γίνουν είδος πρώτης ανάγκης, ιδίως όταν στηρίζουν την οικονομία τοπικών κοινωνιών και γίνονται και Π.Ο.Π. (βλέπε Καλαβρία). Αλλά αυτά θα μου πείτε είναι για τους κουτόφραγκους, εμείς προτιμάμε μόνο τα πορτοκάλια, είναι ορθότερο να ανταγωνιζόμαστε τη θηριώδη παραγωγή της Βραζιλίας ή καλύτερα να τα θάβουμε στις χωματερές. Αν είναι κάτι να γίνει, μάλλον από τους Κρήτες το περιμένουμε, να ακολουθήσουν την πρακτική της Π.Ο.Π κρητικής μπανάνας που έχει ήδη αναγνωριστεί από την Ε.Ε.

Στο γλυκό γρήγορα πριν η mamman εκνευριστεί..

περγαμόντο γλυκό

Θα χρειαστούμε:

~περγαμόντα
~ζάχαρη
~νερό
~1 με 2 κ.σ. χυμό λεμονιού

• Πλένουμε καλά τα φρούτα. Με ένα λεπτό τρίφτη αφαιρούμε τον εξωτερικό πορτοκαλί φλοιό προσέχοντας να μην φτάσουμε στο άσπρο τμήμα του.

• Η ίδια διαδικασία ακολουθείται με τους φλοιούς όλων των εσπεριδοειδών και με την οποία δεν είμαι σύμφωνη γιατί πρακτικά αφαιρείται το τμήμα που περιέχει το αιθέριο έλαιο. Η mamman λέει πως αφαιρείται γιατί είναι πολύ πικρό. Εγώ της λέω πως δεν ισχύει αυτό γιατί ακολουθεί το στάδιο του ξεπικρίσματος. Η mamman θυμώνει και μου λέει πως άμα δεν μου αρέσει ο τρόπος της, να φτιάξω το γλυκό μόνη μου και να την αφήσω ήσυχη. Διαμαρτύρομαι λέγοντας πως επειδη κάτι γίνεται 200 χρόνια δεν είναι και σωστό. Η mamman τότε, αφήνει μερικά σημεία χωρίς να αφαιρέσει τον πορτοκαλί φλοιό (βλέπε 1η φωτό) για να με ξεφορτωθεί.

• Κατόπιν, χαράζουμε κάθετα τη φλούδα σχηματίζοντας λωρίδες. Διαχωρίζουμε τις λωρίδες από τον καρπό.

• Τυλίγουμε τις λωρίδες σε ρολά, στερεώνουμε κάθε ρολό με οδοντογλυφίδα.

 • Βάζουμε τα ρολά σε μια μεγάλη ανοξείδωτη κατσαρόλα και τα σκεπάζουμε με κρύο νερό. Αρχίζει η διαδικασία του ξεπικρίσματος, Θα χρειαστει να αλλάξουμε νερό 2-3 φορές. Η διαδικασία κρατάει συνήθως 2 μέρες, την προσαρμόζουμε όμως στο υλικό μας, το ξεπίκρισμα εξαρτάται απο τό πάχος της φλούδας. Το καλύτερο είναι να το δοκιμάσουμε. Θα πρέπει να είναι ελάχιστα πικρά.

• Αυτή η ελάχιστα πικρή γεύση θα φύγει με το βράσιμο των ρολών. Τα καλύπτουμε εκ νέου με νερό και τα βράζουμε μέχρι να μαλακώσουν, περίπου 15 λεπτά. Τα στραγγίζουμε και τα αφήνουμε σε ένα σουρωτήρι για μια νύχτα για να «στεγνώσουν». Αφαιρουμε τις οδοντογλυφίδες.

• Την επόμενη μέρα ετοιμάζουμε το σιρόπι. Η ποσότητα της ζάχαρης (θέμα υποκειμενικόν) που προτείνεται, είναι από 70% του βάρους των ρολών έως και 100%. Προτίμησα την πρώτη option, για 750 γραμ. φλούδας, έβαλα 520 γραμ. ζάχαρη.

• Η ποσότητα του νερού είναι ίδια με της ζάχαρης, εν προκειμένω 520 γραμ. νερό.

• Βράζουμε τη ζάχαρη με το νερό, μέχρι να έχουμε ένα ελαφρύ σιρόπι. Προσθέτουμε τα ρολά και τα βράζουμε για 15 λεπτά. Αποσύρουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά και αφήνουμε το γλυκό για μια νύχτα.

• Την επομένη «δένουμε» το σιρόπι. Βράζουμε ξανά το γλυκό μέχρι το σιρόπι να «στέκεται». Για να το διαπιστώσουμε, ρίχνουμε 1 σταγόνα σιρόπι σε ένα πιάτο. Αν η σταγόνα σχηματίσει μια μικρή μπαλίτσα που «στέκεται», τότε το σιρόπι είναι έτοιμο. Λίγο πριν το «δέσιμο» ρίχνουμε το χυμό λεμονιού.

• Αποσύρουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά και περιμένουμε να κρυώσει το γλυκό εντελώς.

• Σερβίρουμε.

περγαμο~κόλαση..

Kατόπιν τούτων, Cesária Évora, Sodade.